დ ადევი თავი მისთვის,
ე რიდე მასთან წყენას,
დ ედისთვის ჩემი გული
ა რ იხურება ერთწამს!
მ ისკენ ჩემიდან მიდის
ი მ გრძნობის დიდი არხი,
ყ ვავილს გადარებ ისეთს
ვ არდს რომ ეძახის ხალხი.
ა რის ამჟამად ის დრო
რ ოცა იღვიძებს ველი,
ხ ომ იცი ჩემი აზრი
ა რ მოგკლავს დარდი მწველი.
რ ადგან დაგპირდი დედიკო
ძ ნელი მაქვს თუმცა ბედი,
ლ არჟვარდ ცას ვხედავ მაინც
ი ცვლება რუხი ფერი.
ე რიდე გულის წყვეტას
რ ჩევა მოგეცი ერთი.
ავტორი: გივი კუპატაძე