ოშო: “სევდაც კი მშვენიერია”

ცხოვრება სევდასაც მოითხოვს და ისიც მშვენიერია. მასაც თავისი სიღრმე აქვს, თავისი დელიკატურობა და თავისი გემო.

და უბედურია ის ადამიანი, ვისაც სევდის გემო არ გაუგია. ის უძლურია და ძალიან უძლური.

მის სიცილს აზრი არ აქვს, რადგან არ იცის ნამდვილი სიხარულისა და მხიარულების ფასი. მის სიცილს სიღრმე არ აქვს, რადგან სიღრმე მხოლოდ სევდიდან მოდის და არა მხიარულებიდან.

და თუ ისეთი ადამიანი იცინის, ვინც იცის, თუ რა არის სევდა, სწორედ მის სიცილს აქვს სიღრმე და ძალა. მის სიცილშიაც კი არის რაღაც სევდანარევი,  მაგრამ უსაზღვროდ მხიარული…