ერთხელ ერთი უცნობი მონასტერში მივიდა და მის წინამძღვართან შეხვედრა ითხოვა. წინამძღვარმა მიიღო იგი.
– მამაო, მსურს ჩემი ცხოვრება უკეთესობისაკენ შევცვალო . . . მაგრამ არ შემიძლია ცოდვებისაგან თავის დაღწევა, ვერ ვახერხებ ამოვიგდო თავიდან მათზე ფიქრი – უთხრა წინამძღვარს უცნობმა.
წინამძღვარმა შეამჩნია, რომ გარეთ ცივი ქარი ჰქროდა. ,,აქ ძალიან ცხელა. შეგიძლია ერთი წუთით გარეთ გახვიდე და ცოტა ცივი ჰაერი შემოიტანო ხელით, რომ ოთახი გაგრილდეს?” – სთხოვა მან უცნობს.
– ეს შეუძლებელია – თქვა შემცბარმა და გაკვირვებულმა უცნობმა.
ძალიან კარგი. ასევე შეუძლებელია აიძულო შენი თავი არ იფიქროს ისეთი რამის გაკეთებაზე, რაც უსიამოვნებებს განიჭებს და ღმერთსა შეურაცხმყოფს, მაგრამ თუ იცი, როგორ უთხრა ცდუნებას უარი, მაშინ ის ვერანაირ ზიანს ვერ მოგაყენებს . . . – უპასუხა მასწავლებელმა