ვეფხვი ტყეში სანადიროდ იყო გამოსული, როდესაც ერთ უიღბლო მელას გადაეყარა. ვეფხვმა დაიჭირა იგი და უკვე მელასათვის ამ ამბის გარდაუვალი ბოლო უკვე ნათელი იყო …. სიკვდილი. მიუხედავად ამ საშიშროებისა, მელა ძალიან სწრაფად ფიქრობდა გამოსავლის მოსაძებნად.
და უეცრად მან განუცხადა ვეფხვს:“შენ ვერ გარისკავ ჩემს მოკვლას“.
ამ სიტყვებმა ძლიერ გააოცა ვეფხვი და ჰკითხა, თუ რატომ იყო რისკზე წასვლა მელას მოკვლა.
მელამ კი
ხმა აიმაღლა და მედიდურად განუცხადა:“სიმართლე ისაა, რომ მე ვარ უფლის ოფიციალური წარმომადგენელი ტყეში, როგორც ყველა ცხოველის მეფე და თუ შენ მომკლავ, მაშინ უფლის ნების წინააღმდეგ წახვალ“.
მელამ შეამჩნია, რომ მისმა სიტყვებმა შეაფიქრა ვეფხვი და დაუმატა:
“მოდი შევამოწმოთ ჩემი ნათქვამის სიმართლე, წავიდეთ ერთად ტყეში, მომყევი უკან და დაინახავ, თუ როგორ ეშინიათ ცხოველებს
ჩემი“.ვეფხვი დასთანხმდა.
მელა ამაყად წარუძღვა ვეფხვს ტყეში. თქვენც კი შეგიძლიათ წარმოიდგინოთ რა მოხდა: ცხოველები ხედავდნენ, რომ ვეფხვი მელას უკან მოდიოდა, საშინლად ეშინოდათ და გარბოდნენ. მელა მოუბრუნდა ვეფხვს და ამაყად უთხრა:“კიდევ ეჭვობ, რომ მე ვარ ცხოველთა მეფე? ”
ვეფხვს სათქმელი არაფერი დარჩა, გარდა იმისა,რომ უბრალოდ თავი დაუქნია და უთხრა:
“მართალი ხარ.ნამდვილად შენ ხარ ცხოველთა მეფე…”